بنابراین آنها چه هستند
چه اجباری داوریاین یک سوال مهم است زیرا شما تقریبا قطعا امضا یکی عین حال بسیاری از مردم هیچ نظری ندارم که آنها چه هستند. آنها گنجانده شده در همه تلفن همراه قرارداد بانکی قرارداد سرمایه گذاری شرکت های قرارداد, قرارداد کارت اعتباری و کمک به زندگی قرارداد.
در یک کلام اجباری داوری است که بخشی از یک قرارداد است که می گوید که اگر مصرف کننده به یک توافق با این شرکت و یا ارائه دهنده آنها باید حل و فصل اختلاف خود را در داوری و نه در دادگاه.
داوری به این معنی است که این مورد شنیده خواهد شد و تصمیم گرفت با استخدام داور به جای یک قاضی و هیئت منصفه. برای تلفن های موبایل بی ضرر و مفید حتی.
که به جای رفتن به دادگاه. داوران ریاست بر این ادعا کار برای یک شرکت است که اغلب کسب و کار می کند با متهم شرکت.
بنابراین داوران قابل پیش بینی قانون به نفع شرکت گفت. آنها لازم نیست به دنبال قانون است.
آنها نیازی به هیچ گونه توضیحی برای تصمیم گیری کنند.
خود احکام را نمی توان به چالش کشیده و یا تجدید نظر در هر راه. آنها گران هستند اغلب هزینه بیش از و مصرف کننده معمولا خرس که بار هزینه های آن به دلیل مصرف کننده معمولا از دست می دهد. در حال حاضر من می خواهم برای روشن است که داوری کاملا قابل قبول حل اختلاف روش اگر هر دو شاکی و متهم آگاهانه با آن موافق است. برای مثال موارد بین دو شرکت را می توان داوری برای جلوگیری از تبلیغات بد و یا نگه داشتن بی اهمیت موارد در خارج از دادگاه.
آنها هیچ پاسخگویی و یا نظارت
هر دو طرف درک چگونگی داوری آثار و آگاهانه انتخاب کنید برای حکمیت به جای رفتن به دادگاه. این چیزی است که اتفاق می افتد در بسیاری از قراردادها که شامل اجباری موافقت نامه داوری. این قرارداد دفن بند عمیق در داخل چاپ خوب است. آنها مبتنی بر این ایده است که اکثر مصرف کنندگان لازم نیست که زمان برای خواندن کل قرارداد بسیاری از مردم هیچ نظری ندارم که آنها را امضا کرده اند دور از حق خود را به یک محاکمه با حضور هیئت منصفه.
و حتی اگر آنها اجباری بند داوری پس همه جا که مشتری واقعا هیچ انتخاب دیگری.
من می دانم که این از شخصی تجربه. من در تلاش برای باز کردن حساب با هر دو وفاداری و پیشتاز است. من متوجه شدم که هر دو قرارداد موجود اجباری بند داوری. من رفته اند از طریق قرارداد, چارلز شواب, وفاداری, پیشتاز, و بسیاری دیگر. هر شرکت کارگزاری یک قرارداد که شامل اجباری شرط داوری است. به سادگی از من بپرسید و من خوشحال خواهد شد به شما به طور مستقیم قابل اجرا بخش هر قرارداد. بنابراین من"انتخاب"به استفاده از شرکت های مختلف یک انتخاب نیست در همه. من مجبور یا ثبت نام در یکی از این قراردادها و یا نگه داشتن پول زیر تشک. این کاملا مسخره است. من شخصی حکایت می کند پایان ندارد وجود دارد. من استفاده از یک کارت اعتباری من و بعد فورا رفت واز یک کار جدید من دانلود کردم و بازی موبایل اعتصاب. هر قرارداد (حتی موبایل اعتصاب) اجباری داوری. ایده این است که به زور هر مشتری برای امضای یک توافقنامه که این شرکت از هر گونه پاسخگویی برای اقدامات خود را بدون در نظر گرفتن خود فاحش طبیعت است. این"مارپیچ"بند وجود دارد برای تنها هدف از انکار کنندگان صدای خود را. آنها همچنین به طور معمول منع کلاس اقدام پرونده های حقوقی. کلاس اقدام مناسب در حال قدرتمند ترین راه مصرف کنندگان را به نگه داشتن کسب و کارهای بزرگ پاسخگو باشد. قرارداد که منع آنها را از طریق مجبور داوری انکار ما از آن حق است. هفتم و چهاردهم اصلاحات به ما نشان می دهد چیزی است. آنها به صراحت دولت است که واقعا وجود دارد یک راه که در آن همه آمریکایی ها با هم برابر هستند. ما همه همان در چشم قانون است. همه ما سزاوار ما بعد در دادگاه. ما باید حق شکایت شرکت ها و کسب و کار و افرادی که مورد آزار قرار گرفته اند با ما. ما حق را به فایل های کت و شلوار از طرف نه تنها خودمان بلکه هر فرد دیگری که دچار مشابه آسیب. این موارد در موتورهای تغییر در برابر به ظاهر غیر قابل توقف فعالیت شرکت ها و افراد قدرتمند است. این موارد آنچه که مردم را قادر می سازد برای محافظت از خود. اما این ساز و کار تغییر مبتنی بر هیئت منصفه. هیئت منصفه یک گروه از دوازده نفر است که با دقت انتخاب شده به زمان از زندگی خود را برای خدمت به مردم خوب است. آنها شهروندان عادی که به دنبال تنها به مطمئن شوید که حق تصمیم گیری ساخته شده است.
تنها نگرانی این است که بهبود مشترک خوب است.
بدون آنها سیستم بی ارزش است. بیشتر ضرورت است و این روند تجدید نظر شود. آن است که بیمه باید هیئت منصفه تصمیم اشتباه است. تجدید نظر دادگاه وجود داشته باشد تا اطمینان حاصل شود که اشتباهات را تصحیح می کنند زمانی که آنها ساخته شده است. هر دو جنبه بسیار مهم است برای اطمینان از یک سیستم عادلانه از عدالت است. و هر دو جنبه در حال از دست رفته در داوری اجباری است. یک داور است نه یک شهروند عادی. آنها پاسخگو برای تصمیم گیری کنند.
آنها حتی نمی نیاز به پیروی از قانون در ساخت تصمیم خود را.
و هر یک از ما را مجبور به این سیستم اجباری موافقت نامه داوری. این باید تغییر کند تنها عملی روش جبران است برای فدرال مقننه به عمل آورند. هر دو مجلس نمایندگان و سنا لایحه در حال حاضر وجود دارد برای رفع این مشکل است. خانه بیل - داوری و انصاف عمل و یکسان آن کپی سنا لایحه های طراحی شده بودند با این دقیق هدف در ذهن است. خود متن آمده است که"هیچ مورد داوری معتبر و یا قابل اجرا است اگر آن نیاز به داوری از یک, استخدام, مصرف کننده, ضد تراست یا حقوق مدنی اختلاف"و"اعتبار و قابل اجرا از یک توافق به حکمیت باید توسط یک دادگاه تحت قانون فدرال به جای یک داور است."هر دو ارسال شد به کمیته به مرگ در حالی که پیش. اینجا جایی است که شما می توانید تفاوت را. من این طومار به زور این موضوع جدی گرفته شود. سخنرانی های طولانی و حروف معنی بسیار کمتر از نام دادخواست. ما را یادآوری کنگره که چرا این لایحه ایجاد شد و به همین دلیل آنها نیاز به منتقل می شود. من ادامه خواهد داد برای نوشتن نمایندگان که در میان فهرست دریافت کنندگان این طومار و هر نام در این دادخواست می افزاید: به قدرت از ما تقاضا است. بیشتر به علت ما حتی شما به سادگی نیاز به ارسال خود را نماینده و سناتور مختصری نامه و یا آنها تماس بگیرید. اقدامات ساده می تواند تاثیر بسیار زیادی در نظرات از کسانی که ما را انتخاب کرده اند به نمایندگی از ما. من از شما گرفتن وقت برای خواندن این و تفاوت را در حفاظت از حقوق ما است.
